Via Ghibellina 4 van Poppi naar La Verna, op 24 april
Vanuit de hotelkamer ligt de burcht hoog boven het stadje. Ik stel voor nog even naar de kerk van San Fedele te gaan, we moeten toch nog eten kopen. Een winkel in een galerij, bij een druk pratende Italiaanse brood, kaas en koekjes inslaan voor vandaag. Dan naar de kerk, erg oud en mooi net naast één van de poorten. Van daaruit kijkt Frank naar het prachtige uitzicht over vallei, ik kijk naar een Byzantijnse Maria uit 1270. Dan realiseert Nieske dat haar pet niet mee is, die ligt nog op haar te wachten op de toonbank in de winkel. We lopen de poort uit en omlaag richting Bibbiena.
Ook de Via Ghibellina volgt deze route. Rustige autoweg. Af en toe kijken we terug en maken nog foto’s van Poppi tegen het decor van de Casentinavallei. Er staan velden met walnotenbomen, waarvan blad en bloem zijn bevroren. Dat wordt dit jaar niets meer. We komen bij een dorpje, nog een oudere kerk, maar dicht. Ernaast zouden we af moeten slaan, daar staan mensen te maaien. Loopt hier een pad richting Bibbiena? Nou ja, zegt de vrouw, als je door het veld wil lopen? Dan mag dat best. Ja dat willen we graag, tussen bloemen en vlinders naar de Arno. Die stroomt rustig en helder in het zonlicht.
We steken een wei over, langs een orchideeënveldje naar de grotere weg. Oversteken van de Arno brengt ons bij druk verkeer rondom Bibbiena. Grotere stad, dus even niet leuk. Maar als we boven zijn mooi uitzocht over de Casentina vallei. En een lounge bar, om koffie te drinken. Omlaag aan de andere kant, net voor de poort al weer een kerk met mooie kunst, nu een altaar met puntjes. Nou, dat was alweer veel, voor een morgen op het platteland. Rijk land!
Omlaag door de velden, er ligt ook een bedevaarts-kerk met enorme parkeerplaats, maar nu even dicht. Het wordt wat warm, we moeten klimmen. Dus op een heuvel eerst maar eens broodjes. Dan nog wat omlaag, we staan net ingedroogde dierensporen te bewonderen als er een paar mountainbikers willen passeren. Nog meer toeristen dus. Dan moeten we naar de brug over het riviertje de Corsalone. Mooie houten brug, door ons, Europa, gesubsidieerd. Vandaar gaat het omhoog naar La Verna, van 360 naar 920 meter voor ons, omdat we niet in La Verna zelf slapen. Nou kunnen wij dat best, maar dit is zo’n weg die Jan Buijs beschreef: “veel Alpenwegen gelopen, maar deze wegen bestaan uit zeer losse grote stenen, lastig lopen”. Gelukkig geen haast meer. En opeens zien we, terwijl we naar vlinders kijken een grote groene hagedis. Zit heel stil, dus mooi op de foto.
Blij lopen we verder, eten eens een appeltje en komen aardig op hoogte bij Casa Nuova. Daar mooi zicht op de pukkel van La Verna en het klooster. En even later een waterkraan! Ik had zo’n dorst, maar nu kunnen we ons vol drinken en ook nog de flesjes vullen. Dan nog een stuk omhoog en we komen op de plek waar we van de route afgaan: we hebben voor twee dagen een appartement gehuurd. Terwijl we wat dalen gaat de telefoon al: de eigenaresse. Bel maar terug als jullie in Vezzano zijn. Mooi appartement, we hadden inderdaad mooi buiten kunnen zitten, ware het niet dat we liever de kachel aanmaken! Ze neemt Nieske en mij nog even mee naar het dorp om eten te kopen, morgen zijn de winkels dicht, ook het kleine winkeltje in La Verna. We vragen meteen na waar de bus vertrekt en waar het kaartje te kopen, want Nieske gaat daarna terug naar huis.
18 km gelopen, relatief makkelijk, mooie route. Behalve die steenweg!