77: 30 april: laatste wandeldag naar Florence

Ertrurië in

Artimino is een speciaal hotelcomplex met een conferentiecentrum in een oude villa. Die hoort bij een landgoed waar de Medici familie haar voedsel verbouwde. Rondom Florence ligt een ring van zulke landgoederen, dit is een nieuwere, dus uit ca 1600. Maar het is dus ook een Etruskenvesting, er is een museum. Hadden we gisteren moeten bezoeken, nu is het nog niet open.

We lopen wel langs een necropolis. Vanaf de bergpunt een half uurtje naar beneden. De graven werden ontdekt na een grote bosbrand: toen staken ze als ronde bobbels uit de kale helling. We kijken bij drie ervan: een trap omlaag naar een graf, ze zijn leeg. De weg is mooi, het weer fraai, mooie orchideen. Eenmaal beneden komen we op de weg naar Signa. Dat is nog even een dikke kilometer, niet zo leuk langs de weg, niet gevaarlijk. Je zou meer langs de rivier kunnen lopen. In het dorp zoeken we een bakker, maar we vinden het centrum pas na een tijd. Druk en gezellig, duidelijk een voorstadje van Florence.

Dan gaan we naar het fietspad bij de Arno. Op zaterdag druk met fietsers en wandelaars. De rivier is mooi, lange tijd lopen we vlot door. Boven ons hoofd veel vliegverkeer.  Omdat er veel groffe steentjes zijn en ik te dunne sokken aan heb krijg ik op deze laatste warme dag toch nog een blaar. Stom. Sokken blijven erg belangrijk, ik heb er niet op gelet dat ze al zo versleten waren.

We lopen onder de snelweg door en Florence komt in zicht. Regen dreigt. Het komt uiteindelijk ook, als we in het park bij Florence zijn. We schuilen onder een worst- en hamburgerstalletje maar gaan toch maar verder onder de hoge bomen.

Dan komt de oude brug in zich, die we over willen gaan naar ons klooster. De toeristen zijn er twee bruggen eerder al, langs de kade. Na drie heel stille dagen altijd een schok. Op de brug helemaal vol, we waren hier in september 2008, toen de bankencrisis in volle hevigheid losbarstte.

Langs het Pitti paleis: we zijn te moe om er in te gaan. Morgen? Kijken, het is wel 1 mei. Anders gaan we naar Pisa, scheve torens kun je vast wel zien. Dan omhoog,  in de regen. Waar is het gebouw? We zien een grote poort voor ons, de Romeinse poort. Ik zeg tegen Frank: volgens mij moeten we dat klooster kunnen zien. Is ook zo, we staan er voor. Nog een aktief klooster, nette kamer en heel rustig op een binnenplein. Frank stelt weer een Tripadvisor trattoria voor, maar zonder reserveren op zaterdagavond: no go. Na wat zoeken vinden we een modern restaurant, nou ja, het eten dan, niet het gebouw, waar we verrukkelijk origineel vegetarisch eten, mmmm. Daarna bederven we zelf onze nachtrust door de ramen open te laten: er zijn hier muggen. De eerste op deze reis maar wel heel veel.

Vandaag 25 km, waarvan 7 km asfaltweg. De dag erna bezoeken we Pisa en gaan terug naar Genua. Vanaf Genua de dag erna naar Aiguillon. Heel tevreden, heel mooi geweest.