24 mei Van Poggio Bustone naar Rieti

Er valt niets aan te doen, we moeten de rivier aan de andere kant van Poggio over door eerst omlaag te gaan langs alle trapjes. En dan weer omhoog. We zijn het nu wel gewend. Het is vandaag helder, gaat warm worden. We lopen over boswegen en asfaltwegen naar het dorpje San Liberato. De berg stelt niet veel voor, het is een soort keileem. Dan even flink omhoog, om vervolgens over een klein smal bospad om de heuvel te lopen. In de verte zien we Cantalice, helaas weer even flink omlaag.

Beneden koffie bij een bar aan de rivier. Dan weer omhoog door Cantalice, in de schaduw van de huizen die helemaal opgestapeld staan met ertussen weer flink wat kerken. Nu hebben we het klimmen bijna gehad, in elk geval kunnen we eerst over een heuvelkam in de wind lopen. We kruisen een boerderijtje dat aan twee kanten van de weg ligt, zonder hekken en met de deuren open. Heel gezellig, waarom heeft bijna iedereen hier hekken? Langzaam dalen we naar een riviertje, dan omhoog naar het klooster op de heuvel , Santa Maria della Foresta. Tijd voor een vredige lunch, samen met de kloosterkat, de kerk bekijken, luisteren naar de rust. Dit is echt het klooster van de monniken Hans en Joop: ze hebben een prachtig plekje met een mooie moestuin , wijngaard en boomgaard. In het mooie kerkje een fresco van Jezus die de tranen van Maria droogt. En iemand heeft buiten een ongelofelijk kitschbeeld van Franciscus gemaakt, dat zetten we maar niet op de foto.

Dan even een paar kilometer doorbijten langs de asfaltweg om in Rieti te komen in de warmte. We vinden wel nog weer een nieuwe soort orchidee, heel klein en donkerrood, nog nooit gezien.

Ik heb een hotel gereserveerd net buiten Rieti, op de berg. Een oud landhuis, fraai ingericht. Mooie plek om uit te rusten. En kennelijk ook om te vergaderen, de socialistische partij heeft een bijeenkomst. Na afloop nog een drankje op het terras, dan daalt de rust weer en eten we in een heel hoge, helemaal met hout betimmerde eetzaal.