64 van de Passo Faiello naar Genua

Laatste dag

Een lekker ontbijt, prima hotel. We gaan de route omgooien: niet meteen naar beneden maar een stuk bovenlangs, voorbij de eerste snelweg naar beneden en dan pas verderop naar de zee. We hebben dit niet goed bestudeerd, we hebben gewoon op de kaart gekeken.

Beiden geen zin om heel steil af te dalen, onze knien zijn nog wat aangedaan van gisteren. En we hebben zoveel tijd. Omhoog naar de doorgaande weg vanuit achterliggende valleien. Het is mooi weer, veel uitzicht.  We lopen niet steeds over de Alta Via, die lijkt ons wel erg overdreven nogmaals omhoog te gaan. Er zijn weinig auto’s. Dan gaan we langs een oud fort. Meest goed zicht op zee, soms naar de andere kant, daar zie je de weg vanuit Alessandria in de Povlakte aankomen.

Na ongeveer 5 km zijn we op het punt waar de snelweg onder ons wandelpad doorsteekt. Volgens onze kaart moeten we zelf ook door een tunneltje en dan linksaf een pad in dat naar een kleine vallei leidt die tot in Genua doorloopt. Er zijn drie tunnels. Hmm. Aan de andere kant van de kleine tunnel gaat geen weg naar links. Dan door de nieuwe tunnel weer terug. Ok, daar gaat dan weer geen weg naar rechts. Uiteindelijk vinden we de weg. Ook Google maps laat ons in de steek, de tunnel staat er nog niet op. We lopen langs een lang kronkelend pad naar Giutte. Achteraf hadden we hier beter een stuk verder de Alta Via kunnen volgen. Dat was 5 km korter geweest. De uitzichten over de dalen zijn mooi. In Aquasanta is een kerkelijk centrum en een buiten spa. Door de week zitten daar een aantal mensen lekker te badderen, ik zie dat ze onze rare uitrusting en gedrag vanuit hun bad bekijken. Geen cafe open voor koffie. Nu nog even 150 m omhoog, om dat valleitje te vinden. Nu klopt de kaart wel. Het eerste stuk van de daling is heel steil, dan volgen we een rivier die naar zee stroomt. Prachtige bloemenweiden, helemaal geen verkeer. Dat gaat zo door totdat we bijna in Genua zijn.  Voor ons een fantastisch einde van de tocht.

Dan de drukte van de stad. De weg loopt langs de zee en is aan de steile kust de enige doorgaande weg. Ons doel is een bootje dat ons de laatste 10 km brengt. Ik heb nagekeken dat het gaat, maar niet de dienstregeling nagezocht. Dat maakt je alleen maar zenuwachtig. Kort voor we daar zijn gaan we wat omhoog, we kunnen de baai zien. Er lijkt een bootje aan te komen dat naar de goede pier gaat. Frank wil hollen, ik zeg we nemen de volgende. Helaas, deze boot is meer voor de toeristen en gaat dus maar vier keer per dag. Ik ben helemaal overstuur, maar eigenlijk het meest omdat de tocht voorbij is. Er gaat wel een bus, die nemen we omdat het toch nog 10 km is. Druk, eind van de werkdag. We stappen uit voor het aqauarium en nemen een taxi. Het hotel is een echt stadtoeristen hotel. Ik vraag naar een visrestaurant, waarop ze ons naar hun standaard toeristen-trattoria met “echt lokaal” eten verwijzen. Als ik het nog een keer vraag, wijst hij ons wel naar een echt visrestaurant. Heerlijke vis. ‘s Nachts ontzettende herrie, we moeten om 7 uur weg. Ontbijten in een leuk cafeetje dicht bij het station en reizen dan terug naar Milano Malpensa en terug vliegen naar Frankrijk.

30 km, kleine asfaltwegen